محمدرضا امیری‌نژاد، معاون میراث‌فرهنگی استان گیلان در یادداشتی نوشت: در زندگی انسان هر قدر که موضوعات و برنامه‌های نادر رخ می‌دهد، به همان میزان مواردی نیز می‌تواند تکرار مکررات باشد، این اتفاقات تکراری در برخی از مواقع مطلوب و خواستنی است و در برخی از موارد نامطلوب و به اصطلاح حوصله سر بر بوده به گونه‌ای که همواره نقد و اعتراض افراد را در پی داشته است.

گاهی فیلم یا سریال‌های تکراری از صدا و سیمای ملی پخش می‌شود و به یقین هر کدام از ما نیز این مهم را تجربه کرده‌ایم و با نویسنده همراه و هم عقیده خواهیم بود که برخی از برنامه‌ها ارزش یک بار دیدن را هم ندارند و برخی برنامه‌های فاخر از آنچنان اهمیت، جذابیت و سودمندی برخوردار هستند که ناخودآگاه انسان را به سوی خود جلب کرده و با دیدن مکرر آن، هر بار تازگی را می‌توان تجربه کرد.

بی‌گمان در موقعیت‌های مختلف، انجام و در دستور کار قرار دادن فعالیت‌های ارزشمند بخصوص در حوزه فرهنگ (حتی چندین و چند بار) نه تنها از شکوه و عظمت کار نمی‌کاهد، بلکه هر بار نکات جدیدی به منصه ظهور رسیده و رضایت‌مندی خاطر مخاطبان نیز فراهم می‌شود.

همایش نکوداشت چهره‌های ماندگار میراث‌فرهنگی را بی‌اغراق می‌توان از جنس برنامه‌هایی دانست که هر بار با برگزاری دوره‌ای، نه تنها بر اهمیت و اعتبار آن تزلزلی وارد نخواهد آمد بلکه با حضور فرهیختگان و اندیشمندان این حوزه بر اعتبار، شکوه و غنای آن افزوده می‌شود.

تجلیل از مفاخر و چهره‌های ماندگار در حوزه‌های مختلف همچون فرهنگ، در واقع احترام به سرمایه‌های انسانی و معنوی یک ملت است که عمر ارزشمند خویش را در راه اعتلاء و پیشرفت کشور گمارده و در این راه خطیر از هیچ کوششی دریغ نورزیده است؛ مَثَل اینان چون دونده دو امدادی است که با همت مضاعف، چوب را بهنگام  دست ما رسانده و در صورت پیروزی (که هدف جز آن نیست) سپاسگزاری از ایشان و سهیم دانستن آنها در کسب افتخارات احتمالی بر ما فرض و انجام این اقدام بی‌بدیل در بهترین زمان ممکن می‌تواند ثمرات پرباری را به دنبال داشته باشد.

بی‌اغراق، برگزاری سومین دوره نکوداشت چهره‌های ماندگار میراث‌فرهنگی، اقدامی در خور و پندآموز برای همه متولیان امر در وزارتخانه یا سایر دستگاه‌ها و نهادهاست تا با در نظر گرفتن همه جوانب، نیروهای انسانی متخصص آن حوزه را قدر دانسته و ضمن سپاسگزاری از همه فعالیت‌ها و اقدامات تحسین برانگیز، از تجربیات گرانبهای ایشان نیز بهره‌برداری و بهینه استفاده کنند.

گردهم‌آیی، دیدار چهره به چهره اساتید و دانشجویان و پرس و جو از حال و احوال یکدیگر، برنامه‌های مختلف و متنوع؛ و مهم‌تر از همه یادآوری این نکته ظریف که آیندگان از تلاش‌ها و کوشش‌های نستوه گذشتگان و پیشکسوتان آگاه بوده و قدردان همه چهره‌های ماندگار حوزه میراث‌فرهنگی هستند، خود بهترین فعالیت فرهنگی نسل حاضر برای پندآموزی نسل‌های آینده خواهد بود، تا همواره سرمایه‌های مادی و معنوی خویش را پاس دارند؛ آنچنان که روزی همین عملکرد از آیندگان، مورد انتظارشان خواهد بود.

کوتاه سخن اینکه آنچه نباید از ذهن‌ها دور ماند و با گذشت روزگار در شرایط به ظاهر سخت امروز، غبار فراموشی گیرد، ارزش نهادن به داشته‌های نیکوی مملکت در حوزه‌های مختلف مادی، معنوی و سایر موارد از جمله نیروی انسانی متخصص و متبحر است که بی‌منت عمر خویش را برای سربلندی مام میهن صرف کرده و برگزاری همایش‌های مختلف همچون نکوداشت چهره‌های ماندگار، کمترین (به لحاظ مادی) و زیباترین (به لحاظ معنوی) فعالیتی است که می‌تواند از سوی متولیان و دست اندرکاران امر در دستور کار قرار گیرد؛ کسی چه می‌داند شاید با سنگ بنا نهادن این نکوداشت، نکوداشت‌های دیگر نیز مکرر تکرار شود، تکراری که نه تنها کسل کننده و اعتراض‌آفرین نخواهد بود بلکه موجبات رضایت‌مندی و سُرور برگزارکنندگان، مدعوین و تجلیل شوندگان آینده را نیز فراهم خواهد آورد.